Autobusy

Konkurent tramwaju – autobus pojawił się w Warszawie w maju 1917 roku. Znamy tylko jego numer i przebieg trasy, poza tym nic więcej o nim nie wiadomo. Połączono wówczas eksperymentalnie Centrum ze Starym Miastem. [...]

W 1930 roku wprowadzono do ruchu nowy model autobusu o sześciocylindrowym silniku "Somua Six". Stał się on pierwszym pojazdem komunikacji miejskiej pomalowanym w barwy heraldyczne Warszawy – żółtą i czerwoną. W związku z powiększającym się zapotrzebowaniem na ten środek komunikacji pojawił się na ulicach Warszawy imponujący "Zawrat" o bardzo ciekawym kształcie karoserii. Autobus ten do komunikacji miejskiej przystosował inż. Stanisław Pankiewicz, nb. konstruktor powojennej "Syrenki". Ostatnie dwa lata przed wojną cechował bardzo dynamiczny rozwój komunikacji autobusowej. Podjęto próby wprowadzenia do ruchu nowego wozu polskiej konstrukcji, nadającego się do jazdy po zatłoczonych ulicach centrum miasta.

Autobus "Chevrolet" był wykonany w polskich zakładach na Bielanach. Po wybuchu wojny w 1939 roku autobusy – jak i tramwaje – kursowały początkowo według dawnych rozkładów. Miało to niemal wymowę propagandową. 6 września na apel płk. Umiastowskiego właśnie miejskie autobusy wywiozły z Warszawy mężczyzn dążących do miejsc przypuszczalnej koncentracji wojsk. Z pozostałych wozów utworzono kolumnę do transportu żołnierzy i amunicji. Jednakże zacieśniająca się pętla okrążenia uniemożliwiła te wypady. Do Warszawy powróciło – według "Nowego Kuriera Warszawskiego" – zaledwie 55 autobusów. Większość z nich nie nadawała się do wykorzystania bez remontu. Niemcy zresztą, w miarę uruchamiania linii tramwajowych, likwidowali komunikację autobusową. Pozostały tabor służył okupantowi do przewożenia poczty, towarów, sporadycznie do obsługi – co jakiś czas – linii pasażerskich.