Zapraszam na wernisaż w Galerii Stara Prochownia :

C. Pius CIAPAŁO - "RONDO"

Cykl prac malarskich - obrazów strukturalnych skomponowanych na płótnach i płytach laminowanych o kształtach kół i elips.

wernisaż - 5 czerwca 2006 r., godzina 18.00
Wystawa potrwa do 2 lipca 2006

Galeria Stara Prochownia, ul. Boleść 2, Warszawa, tel. 635 89 64, 831 53 93

Czesław Pius Ciapało ( ur. w 1942 w Hajnówce na Podlasiu). Po ukończeniu Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w latach 1963-64 studiował Konserwację Zabytków oraz na Wydziale Artystyczno – Dydaktycznym na Uniwersytecie im. M. Kopernika w Toruniu,
a następnie Malarstwo w ASP w Warszawie w pracowniach E. Arcta , później zaś Aleksandra Kobzdeja uzyskując dyplom z wyróżnieniem w 1969 r. Od uzyskania dyplomu brał udział
w stukilkudziesięciu wystawach zbiorowych warszawskich i ogólnopolskich, w festiwalach malarstwa polskiego, biennale, triennale i in. krajowych, międzynarodowych i zagranicznych oraz reprezentujących polskie malarstwo współczesne poza granicami. Ponadto prezentował swe prace na 39 premierowych wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Otrzymywał nagrody
i wyróżnienia. Będąc członkiem zw. ZPAP pełnił ważne funkcje społeczne we władzach Okręgu Warszawskiego związku. W latach 70. animował i prowadził Pokaz Jednego Dzieła w Domu Artysty Plastyka w Warszawie oraz, aktualnie, Galerię Akademicką. Pomiędzy 1969 a 1974 działał w grupie „Ciapało – Małkowski – Masznicz”. Był współanimatorem artystycznego ruchu „O poprawę”.
W pierwszym okresie twórczości ( 1969-1974 ) tworzył Ciapało obrazy pod wpływem nowej figuracji. Powstał cykl zatytułowany „Formy Nieprawdopodobne i Nieprawdopodobnie Podobne” z przedstawieniami zbliżonych w kadrze fragmentów ciała i towarzyszącymi im na drugim planie sylwetowo traktowanymi postaciami ujętymi w ruchu. Artysta akcentując kobiecy seksualizm zmieniał te wizerunki w archaizowane symbole erotyzmu.
W drugim okresie twórczości ( lata 1974-1988 ), powstawały obrazy o monumentalnych rozmiarach, które artysta nazywał „symfoniami” – utworami strukturalnymi. Symfonia „Pory Roku” namalowana w 1974 r. ma blisko 120 metrów kwadratowych powierzchni i złożona jest
z 48 obrazów. Następnie powstawały: „Koncert na lewą rękę”, „Oratorium Kosmiczne”, symfonia niekomercyjna Nr 3 „Zielona”, „Studium – struktura barwy a system dźwięków”, rozległy cykl obrazów trójkątnych zwany „Kaprysami” - CAPRICCIO, „Rzecz czarna” ( 1981 ), „Pasaż”, symfonia trzynastu błękitnych „Feralna”, „Wariacje” na temat symfonii niekomercyjnej Nr 3 „Zielonej”, parawany symfoniczne „Koncertujące” oraz symfonia „Kryształkowa”. Ich tematem , jak to określa sam autor, jest pożądanie ( wystawie w Zachęcie towarzyszył katalog prac tego okresu ).
Trzeci okres twórczości P. Ciapało rozpoczyna się w 1988 r. Artystę fascynuje nowoczesna architektura wielkich amerykańskich aglomeracji. W roku akademickim 1988-89 przebywał
na stażu naukowym w Eastern Illinois University w Charleston ( U.S.A. ). W tym czasie zapoczątkowana zostaje symfonia „Architektoniczna”, którą artysta kontynuuje po powrocie
do kraju. Składa się ona z prac gł. Wielkoformatowych, wykonanych na pótnach napiętych
na niezwykle skomplikowanych 5. i 8. kątnych blejtramach, malowanych tradycyjnie oraz pointylistycznie i z wykorzystaniem drippingu celem uzyskania iluzji 3D. Jednocześnie nadal prowadzi badania nad możliwościami ekspresyjnymi płaszczyzny w malarstwie oraz stara się traktować kolorystykę swych prac
w sposób muzyczny. W 1995 r. zostaje zaproszony do Izraela z grupą studentów z siedleckiej Uczelni ( Koło Naukowe „Trendy Sztuki” ). Będąc tam studiował przekazy biblijne, historię starożytnych kultur Mezopotamii i Babilonu, obserwował i analizował aktualne wydarzenia
oi stamtąd zaczerpnął inspirację do kolejnej realizacji z serii „Architektonicznych” - zatytułowanej „Wieża Babel”.

dodał/a: Małgorzata Pawlicka

źródło: Informacje organizatora