W dniu 20 stycznia br. mija pierwsza rocznica śmierci Jana Nowaka Jeziorańskiego - Kuriera Komendy Głównej AK, wieloletniego dyrektora Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, orędownika sprawy polskiej w Waszyngtonie - człowieka bez reszty oddanego Polsce.

W hołdzie wielkiemu Polakowi, Honorowemu Obywatelowi Warszawy władze Miasta Stołecznego Warszawy złożą 20 stycznia o godz. 12.00 wieniec na grobie Jana Nowaka-Jeziorańskiego na warszawskich Powązkach, kwatera VII, rząd IV, miejsce 30.

Informuję również, że w piątek 20 stycznia br. o godzinie 15.30 w Katedrze Polowej Wojska Polskiego na ul. Długiej 13/15 odbędzie się Msza Święta pod przewodnictwem JE Księdza Biskupa Polowego Tadeusza Płoskiego w intencji Jana Nowaka-Jeziorańskiego w pierwszą rocznice
śmierci.

Na Mszę św. zaprasza Zarząd Fundacji Jana i Jadwigi Nowaków Jeziorańskich.


*sylwetka
Jan Nowak-Jeziorański (właściwie Zdzisław Jeziorański) był i jest uważany za jednego z czterech najważniejszych Polaków w dziejach współczesnej Polski, obok Jana Pawła II, Marka Edelmana oraz Lecha Wałęsy.

Urodzony w 1914 roku w Warszawie, wychowywany w tradycjach Powstania Styczniowego, od zawsze był gorącym patriotą i jako priorytet stawiał sobie zawsze dobro Polski.

Podczas II Wojny Światowej od razu został członkiem podziemnego ruchu oporu, najpierw zajmował się rozwożeniem dywersyjnej bibuły (akcja "N" - szerzenie defetyzmu w szeregach niemieckich), potem odbył trzy słynne podróże jako kurier do Szwecji i dwa razy do Londynu. Właśnie te brawurowe misje przyniosły mu sławę i rozgłos oraz słynne potem miano "Kuriera z Warszawy". Jeszcze podczas wojny wziął ślub z Jadwigą Wolską "Gretą", również działaczką podziemia.
Po upadku Powstania Warszawskiego emigruje do Londynu jako mediator sprawy polskiej, z mikrofilmami dokumentującymi walki ukrytymi w gipsie.

W roku 1952 w Monachium staje na czele nowo tworzonego Radia Wolna Europa, z którym będzie związany przez następne 24 lata, cały czas będąc nękanym przez polskie organy bezpieczeństwa.

W 1977 roku ukończył jedną z najsłynniejszych ksiązek polskich okresu II Wojny Światowej czyli swoje wspomnienia pod tytułem "Kurier z Warszawy".

Nieoceniony jest jego późniejszy wysiłek jako lobbysty na rzecz demokracji w Polsce, pomimo, iż przybywał w USA. Miał on również ogromny wkład w starania Polski w celu wejścia do NATO oraz Unii Europejskiej.

Trzy lata temu zjechał do kraju na stałe i zamieszkał przy ul. Czerniakowskiej w Warszawie, gdzie spędził swoje ostatnie chwile.

Zmarł w nocy z czwartku na piątek (20/21 stycznia 2005r.)

Autor: Dariusz Anchimiuk

dodał/a: Michał Pawlik

źródło: Aktivist