Pasjonaci komunikacji miejskiej skupieni w Klubie Miłośników Komunikacji Miejskiej odnieśli kolejny sukces.
Zakończyli remont, przekazanego im przez Ministerstwo Obrony Narodowej, autobusu marki San H-100 A wyprodukowanego przez Sanocką Fabrykę Autobusów w Sanoku (obecna nazwa: Autosan S.A.) w 1972 roku.
Autobus zmienił kolor z wojskowego na niebieski oraz wnętrze.

Trochę historii.

Sanocka fabryka od lat powojennych zajmuje się produkcją autobusów oraz nadwozi specjalizowanych.
Przełomowym momentem dla fabryki było uruchomienie produkcji w 1958 roku autobusu SAN H-01.
Był to w zasadzie pierwszy w całości polski autobus zaprojektowany w oparciu o rodzimą myśl techniczną i wdrożony do masowej produkcji.
Charakteryzował się nadzwyczaj na owe czasy nowatorską samonośną konstrukcją nadwozia. Niestety bardzo niska trwałość pojazdu sprawiała, że szybko wprowadzono kolejne zmodyfikowane wersje pojazdu: w 1962 - SAN H-25 oraz w 1964 roku SAN H-27. Ponieważ w dalszym ciągu autobusy nie osiągnęły zadawalającego poziomu trwałości eksploatacyjnej, podjęto decyzję o zaniechaniu produkcji pojazdów z nadwoziem samonośnym. Istniejącą konstrukcję nadwozia - z niewielkimi zmianami - umieszczono na podwoziu ramowym pochodzącym z rodziny Stara 25. W ten sposób w 1966 roku powstał nowy autobus SAN H-100. Bardzo charakterystyczną cechą pojazdu było wykończenie wnętrza autobusu wg projektu profesorów z warszawskiej ASP. Śmiało można je nazwać szczytowym osiągnięciem polskiego wzornictwa przemysłowego w okresie PRL. Zastosowano specjalne odcienie koloru niebieskiego do tapicerki i szeregu detali takich jak deska rozdzielcza czy szkielety foteli. Jako stosunkowo niewielki pojazd znalazł on zastosowanie przede wszystkim na lokalnych liniach PKS i w przewozach socjalnych niewielkich prowincjonalnych przedsiębiorstw. W wersji miejskiej obsługiwał komunikację głównie miast powiatowych. Mimo osiągnięcia oczekiwanego poziomu trwałości i niezawodności pojazdu, już w momencie rozpoczęcia produkcji był konstrukcją przestarzałą. Dlatego bardzo szybko podjęto pracę nad stworzeniem następcy. Okazał się nim być bardzo nowoczesny Autosan H-9, który w 1973 roku zastąpił na taśmie produkcyjnej SANA H-100.

San Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej został wyprodukowany w 1972 roku.
Od razu został zaadoptowany na potrzeby Ludowego Wojska Polskiego jako pojazd sanitarny.
W środku stworzono obwoźny gabinet dentystyczny.
Zamontowano fotel dentystyczny, założono instalację elektryczną 220V, wbudowano umywalki z termami, oraz szafki.
Na przeciwległych krańcach pojazdu wydzielono pomieszczenia z podwieszanymi łóżkami dla kierowcy oraz personelu medycznego.

Pojazd przydzielony był do szpitala wojskowego w Poznaniu i posiadał numer rejestracyjny UCM 5666.
W czasie długiej służby sporadycznie używany na poligonach wykonał jedynie ok. 20 000 km przebiegu, dzięki temu zachował się w stosunkowo dobrym stanie.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej Jerzego Szmajdzińskiego z czerwca 2004r. został nieodpłatnie przekazany Klubowi Miłośników Komunikacji Miejskiej.

W zeszłym tygodniu pomyślnie przeszedł badania techniczne i uzyskał kwalifikację do uczestniczenia w ruchu.

Serdeczne gratulacje dla wszystkich, którzy przyczynili się do uratowania jeszcze jednego autobusu, po słynnych Ogórkach.

Teraz z niecierpliwością oczekujemy na Berlieta!!

dodał/a: Michał Pawlik

źródło: Klub Miłośników Komunikacji Miejskiej