W godzinach rannych udaje się na dalsze pertraktacje z Niemcami delegacja wojskowa w składzie:
gen. Tadeusz Kutrzeba, płk Aleksander Pragłowski, ppłk Marian Kułakowski i płk dr Leon Strehl oraz jako przedstawiciel władz cywilnych prezydent Starzyński w towarzystwie szefa służby zdrowia dr Konrada Orzechowskiego, szefa aprowizacji Felicjana Jabłońskiego i dyrektora Muzeum Narodowego dr Stanisława Lorentza.
W drugim rzucie udają się na rozmowę przedstawiciele wszystkich instytucji użyteczności publicznej w Warszawie, aby. omówić sprawy swoich resortów przed przejęciem miasta przez administrację niemiecką.

Umowa kapitulacyjna zostaje podpisana o godzinie 13:00 na terenie fabryki „Skoda" na Rakowcu, ze strony polskiej przez gen. Kutrzebę w imieniu dowódcy Armii „Warszawa" a ze strony niemieckiej przez dowódcę 8 armii niemieckiej gen. Blaskowitza.

W warunkach umowy kapitulacyjnej dowództwo niemieckie gwarantuje zwolnienie do domu wszystkich szeregowych z załogi Warszawy, oficerowie mają pójść do niewoli. Ewakuacja kolumn wojska z miasta nastąpić ma w dniach od 30 września (godz. 12:00) do 3 października, kolejno z sektorów: Praga, Warszawa-Południe, Warszawa-Zachód, Warszawa-Północ.

Gen. Rómmel wysyła za zgodą Niemców do Modlina mjr dypl. Karola Riedla ze sztabu Armii „Warszawa" z instrukcjami dla gen. Thommée przerwania ognia i rozpoczęcia pertraktacji kapitulacyjnych na podstawie warunków kapitulacji Warszawy.
Zawieszenie broni w Modlinie zaczyna się 28 września o godz. 7.30.

Gen. Rómmel wydaje rozkaz w sprawie układu kapitulacyjnego, prezydent Starzyński odezwę do ludności w związku z przerwaniem obrony miasta oraz zarządzenie wykonania układu kapitulacyjnego.
Komitet Obywatelski - odezwę w sprawie zachowania porządku w mieście, a Komendant OPL m.st. Warszawy Kulski - wytyczne wykonawcze reorganizacji służb OPL zgodnie z zarządzeniem prezydenta Starzyńskiego.

Zanim odezwy te i zarządzenia dotrą do ludności panuje powszechna dezorientacja co do okoliczności i warunków zawieszenia broni. Pierwsze pogłoski o ostatecznej kapitulacji miasta powodują ogólne przygnębienie i rozgoryczenie w oddziałach wojskowych i wśród mieszkańców Warszawy.

dodał/a: Michał Pawlik