www.warszawa.plLogin | Usenet | Klub | Linki
Tematy: AdministracjaHistoriaLudzieSpołecznośćGeografiaArchitekturaRozrywkaRozwójPrzyrodaTurystykaGastronomiaMediaEdukacjaKomunikacjaBezpieczeństwoSportUsługiKulturaProblemyPraca
Extra: MapaPanorama ▪ Wydawnictwa ▪ UE ▪ Galeria
reklama
Warszawa
 
2004-09-07, 09:00
X OGÓLNOPOLSKI KONKURS NA WYSTAWIENIE POLSKIEJ SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ
Zapraszamy na przegląd przedstawień - finalistów
X OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU NA WYSTAWIENIE POLSKIEJ SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ do Teatru Narodowego w dniach 12-16 września oraz 17 października 2004

12 września 2004, godz. 19.00, sala Bogusławskiego
Teatr Nowy z Zabrza
Wojciech Tomczyk, WAMPIR

reżyseria Marcin Sławiński
scenografia Jerzy Kalina
opracowanie muzyczne Marcin Sławiński

prapremiera 18 października 2003

Punktem wyjścia dramatu jest głośna sprawa serii zabójstw, których dokonano na Śląsku na przełomie lat 60. i 70. Rekonstruując przebieg śledztwa Tomczyk odsłania mechanizmy PRL-owskiej "praworządności".
2 godz. 20 min., 1 przerwa

Nagroda Zespołowa dla realizatorów i wykonawców spektaklu
Nagroda Indywidualna za reżyserię dla Marcina Sławińskiego
Wyróżnienie za tekst dla Wojciecha Tomczyka
Wyróżnienia Aktorskie dla Danuty Lewandowskiej, Jolanty Niestrój-Malisz, Zbigniewa Stryja, Mariana Wiśniewskiego


--------------------------------------------------------------------------------

13, 14 września 2004, godz. 19.30, scena przy Wierzbowej
Teatr Provisorium / Kompania Teatr
Tadeusz Różewicz, DO PIACHU

reżyseria Janusz Opryński, Witold Mazurkiewicz
opracowanie muzyczne Borys Somerschaf

premiera 14 grudnia 2003

Jan Kott uznał Do piachu za jeden z najważniejszych polskich dramatów powojennych. Lubelskie przedstawienie nie dyskutuje o AK i NSZ. To spektakl o bezsensie wojny, o odczłowieczeniu, jakie powoduje i o odpowiedzialności za drugiego człowieka.

1 godz. 30 min., bez przerwy

Nagroda zespołowa dla realizatorów i wykonawców spektaklu
Nagroda indywidualna za reżyserię dla Janusza Opryńskiego i Witolda Mazurkiewicza


--------------------------------------------------------------------------------

14 września 2004, godz. 19.15, Teatr Mały
Teatr im.Stefana Jaracza z Łodzi
Krzysztof Bizio, TOKSYNY

reżyseria Wiesław Saniewski
scenografia Marek Braun
kostiumy Jolanta Romanowska
muzyka Maciej Muraszko
reżyseria światła Krzysztof Sendke

premiera 13 kwietnia 2003

Pięć jednoaktówek-epizodów („O zabijaniu”, „O kupowianiu”, „O samotności”, „O miłości” oraz „Epizod na zakończenie), rozpisanych na role dla dwóch mężczyzn. Autor, chcąc pokazać „zło, które ktoś komuś zadał i które potem powraca”, w kolejnych epizodach stawia bohaterów wobec nowych sytuacji.

1 godz. 30 min., bez przerwy

Nagroda Zarządu Sekcji Teatrów Dramatycznych ZASP dla Sambora Czarnoty


--------------------------------------------------------------------------------

16 września 2004, godz. 19.15, Teatr Mały
Białostocki Teatr Lalek
Jan Wilkowski, SPOWIEDŹ W DREWNIE

reżyseria Krzysztof Rau
scenografia Mikołaj Malesza
muzyka Krzysztof Dzierma

premiera 21 czerwca 2003

Świątkarz Jaś zostaje poddany osądowi rzeźbionych przezeń świętych. Ostatnią pracą rzeźbiarza jest figurka Chrystusa Frasobliwego, który staje się mimowolnym, ale wyrozumiałym spowiednikiem Jaśka.

1 godz., bez przerwy


--------------------------------------------------------------------------------

17 października, godz. 19.15, Teatr Mały
Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego z Wałbrzycha
Jan Purzycki, KUFEHEK

reżyseria Karina Piwowarska
scenografia Katarzyna Paciorek
muzyka Bartosz Chajdecki

premiera 24 stycznia 2004

Jeden cierpi na agorafobię, a drugi na klaustrofobię; lub inaczej - jeden jest duchowy a drugi ziemski, albo - jeden jest okrutny a drugi łagodny, Kaliban i Ariel, Biały i Czarny, ciężki i lekki, mentalny i emocjonalny, kosmos i atom, chaos i ład, Chrystus i Judasz. Dwie połówki.Łączy ich cierpienie - zostali ukarani (słusznie lub nie, mniejsza z tym) za zbrodnie dożywociem i skazani na niepojętego towarzysza - własne przeciwieństwo. Wzajemnie zdani na pastwę! Owocem tego związku (!) jest walka na śmierć i życie. Placem boju - kilka metrów kwadratowych celi, stawką - rozumienie winy. Zwycięzcą jest ten, który uzupełni swoją filozofię, swój pogląd, swoją wiarę (jak zwał tak zwał) o maleńką, brakującą, obcą do tej pory cząstkę, którą ma okazję przyjąć od swego antagonisty. Nagrodą - osiągnięcie pełni (na swą miarę).

Wyróżnienie dla Jana Purzyckiego za tekst
źródło: Teatr Narodowy
Ludzie Fundacji | Wydawca | Informacje prasowe | Ochrona prywatności | Reklama | |
© 2002 Fundacja Promocji m. st. Warszawy Hosted by jHosting.pl - Java Hosting