Zapraszam do kina letniego pod gołym niebem na dziedzińcu Zamku Ujazdowskiego.
Będziemy prezentować filmy europejskie (ze szczególnym uwzględnieniem koprodukcji), zgromadzone wokół tematu „Moje miasto”.
„Do zorganizowania owego przedsięwzięcia skłonił nas niedostatek ambitnych wydarzeń artystyczno-filmowych w Warszawie w czasie wakacji, a tym samym możliwość zgromadzenia ambitnej, młodej publiczności, która szuka interesujących wydarzeń kulturalnych. Jednocześnie temat zrodził się sam, jako idea swoistego „okna na Europę”, dla osób którym przyszło spędzić lato w mieście.

Przez swoją tematykę festiwal świetnie wpisuje się w okres wejścia Polski do Unii, może stać się więc swoistym dwumiesięcznym świętem z okazji potwierdzenia miejsca Warszawy w gronie miast stricte europejskich. Chcemy pokazać miasta europejskie poprzez film fabularny ale i dokument. Imprezę rozpoczniemy koncertem improwizowanym do klasycznego filmu niemego Metropolis.

Będziemy pokazywać filmy współczesne i starsze, w których miasto (Berlin, Londyn, Paryż, Warszawa) odgrywają istotną rolę, takich jak Rzym F. Felliniego czy Lisbon Story Wima Wendersa.

Filmy zestawione zostały w luźne bloki tematyczne, które zwracają uwagę na przewijające się w filmach tematy takie jak: obecność historii, człowiek w mieście, utopijne wizje miasta, miłość w mieście.

Festiwal ten ma szansę stać się też regularnie, co roku kontynuowanym wydarzeniem. Dziedziniec Zamku bowiem wydaje się być świetnie nadającym się do tego celu miejscem, a pobliska sala kinowa CSW gwarantuje realizację programu w razie nieprzychylnej aury.
Niewielka część niezbędnych środków zgromadziliśmy dzięki uczestnictwu w programie Media Plus Unii Europejskiej, jako partner Centrum Jeana Vigo z Bordeaux. Współpracujemy również z Instytutami, Francuskim, Goethego, Cervantesa i The British Council”.

Odsłona III festiwalu MOJE MIASTO mówi o ludziach i relacjach między nimi a miejscem, w którym przyszło im żyć, o tym jak miasto determinuje ich związki.

Program:
25. piątek - "Nocne postacie "(Nachtgestalten), reż. Andreas Dresen, Niemcy 1999 r. Akcja filmu rozgrywa się w Berlinie w ciągu jednego wieczora, w dniu wizyty papieża i przedstawia losy trzech nietypowych par. Para bezdomnych znajduje 100 marek. Ten niespodziewany dar losu sprawi, że spróbują choć przez chwilę poczuć się jak „normalni” ludzie. Prostoduszny chłopak z prowincji zakochuje się w dziewczynie poznanej na ulicy, która okazuje się być prostytutką – narkomanką. Trzecia para jest równie nietypowa: na lotnisku przypadkowo spotykają się podstarzały biznesmen Peschke i mały chłopiec z Angoli. Nie wiedzą nic o sobie i nie umieją się porozumieć, ale mężczyzna postara się pomóc dziecku w odnalezieniu krewnych, co stanie się początkiem dość niezwykłej przyjaźni.

26. sobota - "Z soboty na niedzielę", reż. Karel Reisz, Wlk. Bryt. 1960 r. Film Reisza po raz pierwszy ukazał współczesne angielskie środowisko robotnicze i jego przedstawiciela z krwi i kości. „Z soboty na niedzielę” to hstoria gwałtownego, zbuntowanego robotnika Artura, którzy na wszystko, co mu się nie podoba reaguje spontanicznym sprzeciwem. Pogardza zarówno swoimi kolegami z pracy, marzącymi tylko o szybkim awansie, jak i pokoleniem swoich rodziców, których kulturalne aspiracje zaspokaja telewizor. Przez cały tydzień przykuty do swojego stanowiska pracy, tylko w weekendy może zademonstrować swój nonkonformizm. Jego anarchiczna natura sprawia, że bez przerwy pakuje się w kłopoty. Artur dostaje od życia porządną lekcję i wydaje się, że się ustatkuje. Ale w ostatniej scenie filmu widzimy go jak rzuca kamieniami w rzędy identycznych domków jednorodzinnych.

27. niedziela - "Moskwa nie wierzy łzom", reż. Władimir Mieńszew, ZSRR 1979 r. Akcja filmu rozpoczyna się w 1958 r., a kończy w drugiej połowie lat 70. W okresie tych niemal 20 lat trzy jego bohaterki, młode dziewczyny, mieszkanki hotelu robotniczego, stają się dojrzałymi kobietami ze sporym bagażem życiowych doświadczeń. Autorzy z serdeczną życzliwością, ale i nutką rozbawienia ukazują ich losy, codzienne radości i smutki, nadzieje i rozczarowania. Film przedstawia sugestywny obraz Moskwy, zarówno lat 50. jak i 70., z jej modą, obyczajami, charakterystycznym rytmem życia i specyficzną atmosferą. Postacie bohaterek są mocno wtopione w pejzaż stołecznej metropolii, a ich losy ściśle z nią związane. W oczach młodych prowincjuszek Moskwa symbolizuje nowe, lepsze życie, możliwość społecznego awansu, szansę na korzystne małżeństwo. Ich losy potoczą się odmiennie, bo też każda z nich inaczej rozumie szczęści i życiowy sukces.

Zamek Ujazdowski, godz.22.00, weekendy lipca i sierpnia

dodał/a: Małgorzata Pawlicka

źródło: Internet + własne zaangażowanie