Monograficzną wystawę "EDWARD HARTWIG - FOTOGRAFIE" można (i trzeba koniecznie!) zobaczyć w warszawskim Muzeum Narodowym w dniach 23 lipca - 9 września 2004. Została zrealizowana dla uczczenia 95. rocznicy urodzin i 80-lecia pracy twórczej jednego z najwybitniejszych fotografów XX wieku, obejmuje całokształt twórczości pioniera polskiej fotografii artystycznej.

Przygotowania do wystawy rozpoczęto za życia Edwarda Hartwiga. W dużym stopniu sam artysta wybrał, z ogromnego zbioru swoich prac, fotografie prezentowane na obecnej wystawie. Wybór został dokonany tak, aby ukazać zarówno drogę twórczą Hartwiga, jak i bogactwo tematów, którymi się zajmował. Na wystawie zgromadzono ponad 300 fotografii ze wszystkich okresów jego twórczości. Są wśród nich fotografie nigdy dotąd nie prezentowane i nie publikowane.

Hartwig był jednym z niewielu polskich fotografików, których nazwiska figurują w prestiżowych encyklopediach fotograficznych, a także posiadaczem zaszczytnego tytułu Honorary Excellence FIAP (Federation Internationale d'Art. Photographique). Był zapraszany do udziału w ekspozycjach "10 Fotografików Świata" i "10 Fotografików Świata FIAP". Był mistrzem obiektywu, artystą wrażliwym na piękno i eksperymentatorem. Tworzył pejzaże, portrety, zdjęcia teatralne, akty, abstrakcyjne przetworzenia graficzne.

Urodził się 6 września 1909 roku w Moskwie gdzie jego ojciec prowadził zakład fotograficzny. Podczas rewolucji Hartwigowie znaleźli się w Lublinie. I w Polsce już pozostali. Fotografowanie rozpoczął w połowie lat 20.; w latach 1932-1934 studiował w Graphisches Institut w Wiedniu (pracownia Rudolfa Kopitza i Hansa Daimlera). W roku 1929 odbyła się w Lublinie jego pierwsza wystawa indywidualna. W latach 1944-1946 przebywał w łagrze na Syberii. Po powrocie do kraju zamieszkał w Warszawie. Był członkiem założycielem Związku Polskich Artystów Fotografików oraz członkiem wielu innych towarzystw fotograficznych. Posiadacz wielu nagród i wyróżnień - m. in. Medalu Olimpijskiego na Igrzyska w Rzymie za fotografię sportową (1960), Nagrody Miasta Stołecznego Warszawy (1961), Nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki (1965), Medalu Miasta Bordeaux (1968), Medalu Miasta Paryża (1986), tytuł Zasłużony dla Miasta Lublina (1986), Medali im. Jana Bułhaka (1987). Zmarł 28 października 2003 roku w Warszawie.

dodał/a: Witt Wilczyński

źródło: Puls Świata