W ramach Warszawskiej Offensywy Teatralnej CZARNA OFFCA, wystąpi jutro (19.06.2004) o godz.21.30 przy placu Politechniki TEATR AKT z przedstawieniem FENIKS

Wstęp wolny

Teatr AKT
Teatr AKT powstał w 1990 roku w Warszawie i tworzą go profesjonalni aktorzy-mimowie, którzy już od pierwszych przedstawień technikę pantomimy wzbogacali o doświadczenia współczesnego teatru poszukującego (spektakle : „Zmarli nie opowiadają bajek” , „Z ciemności wołałem” , „Orestes”) .
W 1991 roku Teatr rozszerza swoją działalność i tworzy, jako jeden z niewielu w Polsce, baśnie pantomimiczne dla dzieci. Ta rzadka forma twórczości znajduje gorący odbiór dziecięcej publiczności i uznanie krytyki (nagroda młodzieży i atest ASSITEJ’u dla spektaklu "Gdzie jest Mała Piu", na MTIT w Pile w 1993 roku i Grand Prix za spektakl „Opowieść o Wietrze” na festiwalu „Małe Zderzenie” w Kłodzku w 1995 roku ). W 1992 roku Teatr zainspirowany formą i poetyką teatru ulicznego tworzy pierwsze spektakle plenerowe . Część przedstawień ulicznych odwołuje się do tradycji wędrownych komediantów, teatru jarmarcznego, cyrku, commedii dell’arte i oparta jest na bezpośrednim kontakcie z widzami, którzy często je współtworzą.
Z tego spotkania wyobraźni aktorów i widzów powstały spektakle "Ballada o Wielkoludzie" ( nagroda na MTIT w Pile’93 ) i "Śmietnik" ( nagroda publiczności na festiwalu A”PART w Katowicach) oraz parady uliczne i happeningi. Ciepłe przyjęcie i dostrzeżenie nowej możliwości wypowiedzi artystycznej przyczynia się do powstania większych widowisk plenerowych: "Perperuna" jest wędrówką do słowiańskich korzeni (mit o Perunie - bogu ognia), "Lewiatan" przenosi biblijną legendę o potworze przynoszącym ludziom nieszczęście we współczesny świat ( Złota Maska na MFTU w Chojnicach’96) , "Dzielny Ołowiany Żołnierz" nawiązuje do znanej baśni J.CH. Andersena ( nagroda Fundacji Kultury na Festiwalu Teatru w Walizce - Łomża 2000) . "Feniks" jest opowieścią o cywilizacji i naturze, ich walce ze sobą, która odbywa się wewnątrz każdego człowieka ( Grand Prix 10. Festiwalu Teatralnego Dionizje’2002).

Feniks to symbol odwiecznego, ludzkiego marzenia o triumfie życia nad śmiercią .
Spektakl nie jest ilustracją, bądź odtworzeniem historii cudownego ptaka.
Wędrówka wśród postaci i duchów dawnej słowiańszczyzny i Polski jest próbą szukania własnej tożsamości. Partytura działań aktorskich, inspirowana wzorami kultury masowej ukazuje sztuczność współczesnych konwencji, w których jednostka pozostawiona jest samej sobie bez związków z innymi ludźmi. Przedstawienie zawiera marzenia o świecie przyjaznym człowiekowi, który pozwoliłby ludziom żyć w cywilizacji i jednocześnie w zgodzie z naturą.

-------------

Grand Prix 10 Festiwalu teatralnego „ Dionizje 2002 ” w Ciechanowie otrzymał warszawski teatr Akt za przedstawienie „ Feniks ”. Dynamiczne, zabawne bądź liryczne sceny tego spektaklu układały się w opowieść o cywilizacji i naturze, ich walce ze sobą, walce, która odbywa się wewnątrz nas - ludzi. Wyczarowane perfekcyjnym ruchem i pomysłowymi kostiumami obrazy nie opowiadały konkretnej historii, ich zestawienie raczej skłaniało do rozmyślań, niż definiowało jakieś prawdy. Parada ośmieszonych postaci kultury masowej ( podrygująca w srebrnych szortach piosenkarka pop, sławny bokser, który sam się nokautuje) zderzona została z tajemniczymi ludźmi-drzewami, leśnymi bożkami. Pomiędzy nimi zagubiony mim prezentuje swoje etiudy, skrajnie sztuczne przecież, a jednak w tym otoczeniu przeradzające się w świadectwo człowieczeństwa. Wieloznaczność, niedopowiedzenie połączone z perfekcyjnym wykonaniem sprawiały, że naprawdę był to najlepszy spektakl festiwalu.

Katarzyna Michalak
TEATR , nr 7 –8 , lipiec – sierpień 2002

dodał/a: Michał Pawlik

źródło: Stodoła - CKS PW