11 maja 2004 roku, we wtorek o godzinie 20:00 w lokalu "Le Madamé" przy ulicy Koźla 12, odbędzie się spotkanie z autorem, które poprowadzi Cezary Polak.
Zagra "Entuzjazd" a fragmenty "Bombla" przeczyta Mateusz Damięcki.



MIROSŁAW NAHACZ urodził się w 1984 roku w Gładyszowie w Beskidzie Niskim.
Studiuje kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim.
Debiutował w 2003 roku książką "Osiem cztery", za którą otrzymał Nagrodę Fundacji Literackiej Natalii Gall i Ryszarda Pollaka 2003.

Andrzej Stasiuk napisał:
"Rzeczywistość nabrała ochoty na wypowiedź i w tym celu wybrała sobie Nahacza, a on zgodził się jej wysłuchać i zapisać. Tak, Szanowne Panie i Panowie, Mirosław Nahacz jest wybrańcem".

"Nahacz sportretował pokolenie postpeerelu - kalekie, które wchodzi w dorosłe życie bez bagażu wartości..." .
Cezary Polak, "Gazeta Wyborcza"

"Wychowanemu na romantykach i pozytywistach czytelnikowi narracja Nahacza wydać się może jednym wielkim bluzgiem. I słusznie, tyle że akurat w moich oczach taka ocena prozy tej nie dyskredytuje. `Osiem cztery` to taki sam bluzg jak - dajmy na to - `Z zamku do zamku` Louisa-Ferdinanda Celine`a".
Janusz Drzewucki, "Rzeczpospolita"

--

Druga książka Mirosława Nahacza, "Bombel", to śmieszna, a zarazem przejmująco smutna opowieść o życiu wiejskiego pijaczka. Tytułowy bohater, siedząc na przystanku autobusowym w swojej wiosce, opowiada. Poszczególne rozdziały to zarazem kolejne opowieści - o wyprawie na Słowację, o Cyganach, o rybach, o pożarze i potopie. Niezwykłe to opowieści. Talent i absolutny słuch literacki Mirosława Nahacza sprawiają, że ich rytm i melodia głęboko zapadają w pamięć.

"Bombel jest bohaterem chaplinowskim. Nie nosi wprawdzie melonika ani laseczki, ale poza tym robi z nami to samo, co bohater tamtych szybkich filmików. Jaki tam z niego bohater, powiedzą Państwo, zwykły to przecież wiejski pijaczyna. A ja na to odpowiem, że pojawienie się na ekranie wyobraźni takiego bohatera jak Bombel należy do wydarzeń słusznych i nieodwracalnych".
Adam Wiedemann

"Bombel - to my! Jest w tym bohaterze takie zderzenie różnych krańcowości ludzkiej natury, taka żywotność i jednoczesna zgoda na samo zatratę, taka nieumiejętność życia i umiejętność niezmożonego trwania, jakie znamy wszyscy z doświadczenia osobistego, narodowego, zbiorowego. Siedzi on na przystanku autobusowym sam jak palec i mówi do siebie o życiu i śmierci, o tępocie i myśleniu, o marzeniach i rozczarowaniach, o głodzie i o bylejakim winie (bez których nie potrafi udźwignąć swojego losu), o niepewnych przyjaźniach i pewnym osamotnieniu. Cała powieść jest monologiem, wygłaszanym do siebie, nikt się nie pojawia, świat jest zatopiony w nocno-porannych mgłach, nikt go nie słucha".
Helena Zaworska, Czytelnia "Polityki"

"Pisarz Mirosław Nahacz ma odpowiednio nastrojoną wrażliwość i nasiąka historiami jak gąbka. Wyobrażam go sobie, jak dziwiąc się światu robi wewnętrzne zbliżenie, `blow-up`, a potem animuje swoich bohaterów, zachłannie wkrada im się po skórę, kradnie im wzrok i patrzy ich oczyma".
Sandra Śnieg, "Lampa"

"Książka Nahacza wpisuje się w nurt gawędy, gdzie bohaterem jest wiejski prostaczek, który czasem potrafi skomentować rzeczywistość celniej i ostrzej niż niejeden wytrawny badacz polskiej rzeczywistości".
Mariusz Czubaj, "Polityka"

"Mirosław Nahacz to drugie obok Doroty Masłowskiej najbardziej znane nazwisko młodej polskiej prozy".
Justyna Sobolewska, "Przekrój"


"O ile językiem `Osiem cztery` był bluzg, jaki znamy z `Z zamku do zamku` Louisa-Ferdinanda Celine`a, o tyle `Bombel` wydaje się być poczęty w duchu prozy Bohumila Hrabala i Wieniedikta Jerofiejewa".
Janusz Drzewucki, "Rzeczpospolita"

Powiadomił nas:
Łukasz Sobolewski
lukasz@czarne.com.pl
Wydawnictwo Czarne

dodał/a: Michał Pawlik

źródło: Wydawnictwo Czarne