Imieniny:
Szukaj w serwisieWyszukiwanie zaawansowane

Wstęp Wolny

2012.03.01 g. 16:24

Karol Beyer - pierwszy fotoreporter warszawski


Nowa wystawa fotograficzna Domu Spotkań z Historią i album Karol Beyer 1818-1877

Karol Beyer to prekursor polskiej fotografii prasowej; najlepszy fotograf w Królestwie Polskim na przełomie lat 50. i 60. XIX; pierwszy autor i dziennikarz, który dostarczał prasie własne teksty wraz ze zdjęciami dokumentującymi życie w stolicy w 2 połowie XIX wieku

 

6 marca (wtorek) 2012 o godz. 18.00 zapraszamy do Domu Spotkań z Historią na premierę albumu Karol Beyer 1818-1877, rozpoczynającego nową serię wydawniczą „Fotografowie Warszawy” oraz wernisaż wystawy plenerowej Karol Beyer – pierwsze fotografie Krakowskiego Przedmieścia, prezentowanej na skwerze im. ks. Jana Twardowskiego od 6 marca do 31 sierpnia 2012.

 

W spotkaniu udział wezmą: autorka książki Danuta Jackiewicz oraz prof. Waldemar Baraniewski z Instytutu Historii Sztuki UW, prof. Maciej Buszewicz z warszawskiej ASP, prof. Alina Kowalczykowa (historyk literatury) oraz dr Agnieszka Morawińska, dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie.

 

Album i wystawa poświęcone są pierwszemu zawodowemu fotografowi warszawskiemu i twórcy polskiej fotografii profesjonalnej. Karol Beyer otworzył w 1845 roku w Warszawie pierwsze stałe atelier i uprawiał nowy zawód, który traktował jako kulturową i społeczną misję.  Jego Zakład Fotograficzny był nie tylko pracownią, ale również galerią, w której warszawiacy mogli oglądać najnowsze osiągnięcia europejskiej fotografii. Na przełomie lat 50. i 60. XIX wieku Karol Beyer był najlepszym fotografem nie tylko w stolicy, ale także w całym Królestwie Polskim.

 

Danuta Jackiewicz, autorka albumu, varsavianistka, historyk fotografii, kurator działu Zbiorów Ikonograficznych i Fotograficznych Muzeum Narodowego w Warszawie:

 

„Karol Beyer był synem znanej malarki Henryki Beyer z domu Minter i Wilhelma, urzędnika loterii. Jako młody, 21-letni człowiek zafascynował się ogłoszonym w Paryżu wynalazkiem dagerotypii i rozpoczął przygodę z nowym zawodem fotografa, który uprawiał przez 23 lata. Portretował  Polaków, utrwalał na szklanych światłoczułych płytach rozbudowującą się Warszawę, fotografował dzieła sztuki współczesnej i dawnej. Należał do założycieli „Tygodnika Ilustrowanego”, którego redakcji udostępniał swoje zdjęcia jako wzór dla drzeworytów. Dlatego jest prekursorem polskiej fotografii prasowej, której zapewnił obecność również w prasie francuskiej. Ponadto to właśnie Beyera należy uznać za pierwszego autora/dziennikarza, który dostarczał prasie własne teksty wraz ze zdjęciami do ich zilustrowania. Fotograf ma na swoim koncie cenne zdjęcia reporterskie, zaświadczające o dramatycznych wydarzeniach w stolicy w 1861 roku i oddające  atmosferę stanu wojennego, utrzymywanego w Królestwie Polskim przez rosyjskie władze. Patriotyczną aktywność, wyrażającą się między innymi uprawianiem fotografii zaangażowanej politycznie, przypłacił więzieniem oraz zesłaniem w głąb Rosji”.

 

Karol Beyer stworzył fotograficzny panteon współczesnych sobie Polaków, popularyzował wiedzę o narodowej przeszłości, rozpowszechniał informacje o aktualnych wydarzeniach kulturalnych oraz bieżących wypadkach politycznych, utrwalał najnowsze budowle i ówczesną kulturę materialną Warszawy. Nie poprzestawał na dokumentowaniu rzeczywistości na światłoczułych płytach, ale publikował swoje zdjęcia także w ilustrowanej prasie polskiej i zagranicznej, był autorem albumu Widoki m. Warszawy. By udoskonalić swoją technikę kilkakrotnie wyjeżdżał za granicę, m.in. do Francji, Belgii czy Wielkiej Brytanii, stale bywał na wystawach światowych. Od 1855 roku był członkiem Société française de photographie. Pod koniec życia był zmuszony zamknąć swoje atelier, m.in. przez trudności finansowe wywołane jego dwuletnim pobytem na zesłaniu w Rosji, mimo to dalej fotografował.

 

Beyer przez całe życie poszukiwał nowych technik uwieczniania rzeczywistości. Rozpoczął swoją działalność od dagerotypii, ale szybko zwrócił się ku nowatorskim sposobom wykonywania fotografii, o których pisał w liście do Józefa Ignacego Kraszewskiego: „Trzeba wiedzieć, że to niesłychanie żmudna robota, dawniej przy daguerrotypach miałem zawsze czas wolny, teraz ani chwili w której bym nie powinien o fotografiach myśleć”. W późniejszym okresie zainteresował się fotografią nakładową i opanował nowoczesną technikę fotodruku, dzięki czemu zostały one wprowadzone w orbitę zainteresowania polskiej nauki.

 

Publikacja Karol Beyer 1818-1877 rozpoczyna serię popularnonaukowych albumów monograficznych poświęconych wybitnym XIX- i XX-wiecznym fotografom warszawskim. Katarzyna Madoń-Mitzner, redaktor serii: „Fotografowie Warszawy to nowa propozycja wydawnicza Domu Spotkań z Historią – dla wielbicieli fotografii i varsavianów. Po raz pierwszy pokażemy w tak kompleksowy sposób dzieje fotografii w Warszawie, a jednocześnie burzliwą historię miasta – przede wszystkim poprzez zdjęcia mało znane i nigdy dotąd nie publikowane. Przypomnimy także te fotograficzne obrazy, które należą już do kanonu polskich zdjęć. Zapraszamy do wspólnej pasjonującej podróży – odkrywania różnych oblicz miasta i osobowości działających tutaj fotografów”.

 

Publikacji towarzyszy wystawa zdjęć zatytułowana Karol Beyer – pierwsze fotografie Krakowskiego Przedmieścia. Wystawa plenerowa prezentowana na skwerze im. ks. Jana Twardowskiego w terminie od 6 marca do 31 sierpnia 2012 zaprasza na spacer po XIX-wiecznym Krakowskim Przedmieściu – od  Pałacu Staszica po plac Zamkowy. W latach 1857–1867 pracownia Beyera mieściła się na rogu Karowej i Krakowskiego Przedmieścia. Z tej perspektywy fotograf dokumentował gwarne życie ulicy, manifestacje patriotyczne i represje carskie. Zobaczymy także nieistniejące już czy inaczej dziś wyglądające fragmenty zabudowy tej najważniejszej wówczas warszawskiej ulicy i jej okolic.


 

Album Karol Beyer 1818-1877, seria „Fotografowie Waszawy
Autor: Danuta Jackiewicz, varsavianistka, historyk fotografii, kurator działu Zbiorów Ikonograficznych i Fotograficznych Muzeum Narodowego w Warszawie:
Projekt graficzny: prof. Maciej Buszewicz – profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, laureat konkursów na Najpiękniejszą Książkę Roku, twórca prac dla Ryszarda Kapuścińskiego, Andrzeja Wajdy, Christiana Boltanskiego i Franka O. Gehry'ego. Album dostępny również w angielskiej wersji językowej. Zdjęcia wykorzystane w albumie pochodzą z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.

 

Wydawca: Dom Spotkań z Historią, Muzeum Narodowe w Warszawie
Oprawa miękka, 136 stron, format 200×210 mm
ISBN 978-83-62020-45-4
Wersja angielska: ISBN 978-83-62020-48-5
Cena 49 zł



-
Serwis oprogramował Jacek JabłczyńskiCopyright(c) 2002 - 2014 Fundacja Promocji m. st. Warszawy